Co ciekawe, Teatr Ateneum stworzony został z myślą o rozpowszechnianiu kultury wśród robotniczego środowiska na Powiślu szybko stał się sceną młodej inteligencji, głównym teatrem Warszawy lat 30. Charakter teatru najlepiej oddają właśnie słowa Stefana Jaracza, który miał swoją sprecyzowaną , nowatorską wizję teatru. Pisał: „Nie ma teatru bez aktora. Najpiękniejszy utwór, najlepsza inscenizacja, najciekawsze dekoracje itd. – wszystko to się zawali, jeżeli sztuka aktorska będzie niżej poziomu.(…) Marzę o teatrze, gdzie autor, malarz, muzyk, inscenizator, reżyser i aktor porozumiewają się wspólnym językiem po to, aby w ostatecznym rezultacie porozumienia dzieło teatru zajaśniało pełnią wyrazu”. Uważał, że warszawska scena ma być: "żywa, aktualna, użyteczna". Dlatego też teatr nie bał się wystawiać odważnych sztuk, mimo ingerencji cenzury i ataków prasy. Pod koniec lat 30-tych XX wieku Teatr Ateneum zdobywał ogólnopolski rozgłos.
Po drugiej wojnie światowej budynek został odbudowany. Uwzględniono nie tylko jego dawny wystrój, ale także zachowano jego idee. I choć zmieniały się czasy, a także wielokrotnie dyrektorzy Teatru Ateneum, nie zmieniło się to, że wciąż na jego deskach występują naprawdę świetni aktorzy.
Basia M.
Źródła:
- http://www.teatrateneum.pl/
- http://culture.pl/pl/miejsce/teatr-ateneum-im-stefana-jaracza
- http://pl.wikipedia.org/wiki/Stefan_Jaracz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz